Volume 5, Issue 1 (7-1995)
JHNM 1995, 5(1): 33-43 |
Back to browse issues page
Instructor, Department of Nursing , School of Nursing and Midwifery, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran
Abstract: (1617 Views)
این پژوهش یک پژوهش توصیفی از نوع مقایسه ای است که به منظور بررسی و مقایسه نگرش دانشجویان و مربیان در مورد خصوصیات مربی بالینی کارآ، در دانشکده های پرستاری مامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام گرفته است. این پژوهش در ۵ دانشکده رشت، لاهیجان، انزلی، لنگرود و صومعه سرا انجام شده است. واحدهای مورد پژوهش شامل ۱۴۰ نفر دانشجوی پرستاری که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند و مربیان به دلیل کم بودن تعدادشان بصورت جامعه پرستاری (۶۲) نفر مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای حاوی دو گروه سئوال بوده است که گروه اول شامل سئوالات دموگرافیک جهت دانشجویان و مربیان و سئوالات گروه دوم شامل ۴۳ سئوال مربوط به نگرش در مورد خصوصیات مربی بالینی کارآ بوده که بطور همگون جهت دانشجویان و مربیان با توجه به هدف پژوهش تنظیم شد و در اختیار واحدهای مورد پژوهش قرار گرفت. یافته های پژوهش در رابطه با نگرش دانشجویان در مورد خصوصیات مربی بالینی کارآ از نظر ویژگیهای فردی، ارتباط با دانشجو و صلاحیت حرفه ای حاکی از آن بود که بالاترین میانگین امتیاز مربوط به خوش اخلاق بودن مربی، ایجاد شوق و نشاط در آنان و احترام گزاردن به دانشجو و همچنین داشتن دانش و مهارت کافی جهت هدایت و راهنمایی بود، همچنین مربیان نیز معتقد بودند که مربی بالینی کارآ باید دارای ظاهری متین و مرتب بوده، برخورد عقاید را ممکن سازد و همچنین باید دارای آنچنان دانش و مهارتی باشد که سبب تسهیل یادگیری در محیط بالینی گردد. نگرش کلی هر دو گروه مورد مطالعه نسبت به خصوصیات مربی بالینی کارآ مثبت بود.
Article Type : Research |
Subject:
Special
Received: 2019/07/8 | Accepted: 2019/07/8 | Published: 2019/07/8
Received: 2019/07/8 | Accepted: 2019/07/8 | Published: 2019/07/8
| Rights and permissions | |
 | This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |