Volume 4, Issue 1 (5-1994)                   JHNM 1994, 4(1): 4-9 | Back to browse issues page

XML Print


Nursing (MSN), School of Nursing and Midwifery, Guilan University of Medical Sciences, Rasht, Iran.
Abstract:   (1832 Views)
ناتوانی در خواندن بعد از سکته مغزی، مشکلی است که کمتر به آن توجه شده و کسانی که فعالیتهای طبیعی زندگی روزانه آنان به این مهارت بستگی دارد، بسیار متأثر می سازد. پرستارانی که مراقبت از بیماران دچار اختلال گویایی را بعهده دارند، باید آگاه باشند که نقص گویایی می تواند بر روی چگونگی خواندن بیمار تأثیر بگذارد. اختلال در توانایی خواندن، حتی تحصیل کرده ترین افراد را عملا به یک بیسواد مبدل می کند.
در مرحله بازتوانی سکته مغزی، بیماری که زندگی روزانه وی به مکالمه بستگی داشته، به جایی می رسد که این نقص را فقدان دیگری برای خود تلقی خواهد کرد. شدت فقدان احساس شده توسط بیمار، نسبت مستقیم با میزان وابستگی وی به این مهارت در مرحله قبل از بیماری دارد. 
Full-Text [PDF 2053 kb]   (270 Downloads)    

Received: 2019/07/9 | Accepted: 2019/07/9 | Published: 2019/07/9

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.