چکیده:
این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که با هدف کلی تعیین وضعیت اجراء طرح انطباق در بیمارستانهای آموزشی شهر رشت انجام شده است. محیط پژوهش شامل ۷ بیمارستان آموزشی است که دارای بخشهای رادیولوژی، آزمایشگاه. ، اطاق EKG و سونوگرافی، فیزیوتراپی، درمانگاه ، اطاق عمل و بخشهای و بیماران بستری می باشد. جهت گردآوری داده ها در این بررسی، از پرسشنامه موجود در آئین نامه طرح انطباق استفاده گردید که حاوی ۷۰ سؤال در ۱۲ بخش می باشد. بخش اول مربوط به اطاق عمل، دارای ۱۷ سؤال و بخش دوم مربوط به بخش زنان، دارای ۶ سؤال و بخشهای مربوط به رادیولوژی، آزمایشگاه و فیزیوتراپی هرکدام دارای ۳ سؤال بوده است. بخشهای مربوط به تزریقات و EKG دارای ۲ سؤال، درمانگاه دارای ۵ سؤال و بخشهای مربوط به بیماران بستری هرکدام دارای ۸ سؤال می باشند. پرسشنامه توسط ۱۰۰ نفر کادر پیراپزشکی که از هر بخش ۳نفر بطور تصادفی انتخاب شدند تکمیل گردید. داده ها از طریق آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد اکثریت (۶۵ تا ۸۰ درصد) در اطاقهای عمل، از پرسنل همگن برای اجراء پروسیجرها استفاده می شد که این میزان در اتاق ریکاوری و انتقال بیماران از ریکاوری و بخش به ترتیب ۴۱ و ۳۸ درصد بوده است. همچنین یافته ها نشان میدهد که در ۵۹ تا ۹۸ درصد موارد اطاقهای رختکن، سلف سرویس، اسکراب پرسنل و محل معاینه بیماران از هم جدا می باشد.