AU - Azh, Nazal TI - Preventive interventions on postpartum depression after delivery PT - JOURNAL ARTICLE TA - gums-hnmj JN - gums-hnmj VO - 14 VI - 2 IP - 2 4099 - http://hnmj.gums.ac.ir/article-1-1019-en.html 4100 - http://hnmj.gums.ac.ir/article-1-1019-en.pdf SO - gums-hnmj 2 AB  - حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد زنان در دوران پس از زایمان دچار شکلهایی از افسردگی بالینی تحت عنوان اندوه شده که با علائمی از غم، ترس، وتغییر خلق و ... شناخته می شود. از این تعداد بین ۱۰ تا ۱۵ درصد(برخی منابع ۲۰ تا ۳۰٪) مبتلا به افسردگی متوسط گردیده که از اواخر هفته دوم پس از زایمان شروع شده و در صورت عدم درمان تا ۶ ماه، تحت عنوان افسردگی پس از زایمان بررسی می گردد و با نشانه های از قبیل عدم توجه به ظاهر خود و کاهش پاسخهای احساسی و ارتباطی با بستگان، بی اشتهایی، تحریک پذیری، کاهش میل جنسی، افکار و گاهی اقدام به خودکشی و بروز مشکلاتی در امر مراقبت از طفل که این امر در آینده بر یادگیری و تمرکز حواس کودک اثرگذار خواهد بود، ظاهر می گردد. تغییرات هورمونی، بیوشیمیایی، عوامل روانی- اجتماعی و تاثیرات محیط دلیل افسردگی است. باید دانست که فاکتورهایی چون سابقه ابتلا، حاملگی ناخواسته، تصور عدم حمایت، از دست دادن موقعیت اجتماعی بر اثر تولد فرزند و ترس از زایمان، استرس محیطی، وضعیت اقتصادی پایین و ترس از دست دادن جاذبه جسمی و جنسی از نظر همسر در بروز این عارضه نیز موثر می باشد. درمان افسردگی بعد از زایمان ترکیبی از روان درمانی، حمایت اجتماعی و داروها می باشد. مداخلات روان درمانی می تواند به عنوان جزیی از برنامه های آمادگی برای زایمان یا بلافاصله پس از آن قرار گیرد و معمولا بصورت گروهی یا فردی، با یا بدون همسران و... برگزار می گردد و در سازگاری مادران نخست زا برای تغییرات بعد از زایمان مفید است. در این میان ماماها، پرستاران تعلیم دیده در دوران پری ناتال می توانند نقش اساسی را ایفا کنند. CP - IRAN IN - Faculty of Nursing, Midwifery and Paramedicine East of Guilan LG - eng PB - gums-hnmj PG - 5 PT - Research YR - 2004